Хаһан да хойут буолбатах

📒 Төрүт буор ахтылҕана, олорон кэлбит кэм үрдүк мындаатыттан туланы, бэйэни анаарыы, олоххо бэйэ аналын ырытан, ырыҥалаан көрүү, айылҕа араас, соһуччу да, күннэтэ хатыланар да көстүүлэрэ, кырдьары билиммэт эдэр сүрэххэ саҕыллар санаалар – поэт Михаил Иванов-Чуона Мэхээлэ хоһооннорун сүрүн тиэмэлэрэ. Кини айымньылара уу сахалыы холкулар, дьоһуннаахтар, ол эрээри ааҕааччыны күннээҕи олохтон көтүтэн илдьэ барар ураты тыыннаахтар, туспа тэтимнээхтэр.

В стихах Михаила Иванова-Чуона Мэхээлэ слышатся отголоски беззаботного детства и чудесной молодости, когда радовался каждому новому дню. Также поэт размышляет о предназначении человека в этой жизни, о виражах и поворотах, об испытаниях и искушениях, уготованных нам судьбой.