Lucianus Samosatensis, Vol. 3. Pars I (Classic Reprint) 12+

📘 Excerpt from Lucianus Samosatensis, Vol. 3: Pars IIntegrum tetus restituì non posset. At vel sic mihi meo rum (qi gpii.) conlatio multum profuit. Quum enim ex elio fonte B ex elio ?iòjz emanarint: modo Luciani verba, quae ex uno B exciderunt, in ?m>jz servata sunt, modo praefiscini in his recte scripta leguntur, quae in B non carent vitio. Praeterea J acobitius contulit Vin dob onensem 302 (j) codicem recentissimum. Denique ex ns libris, qui jam patrum memoria inspecti sunt, raro memorantur hi: V (graevianus), T (codex Poli), R (an glus Bourdeloti), U (longoli excerpta) et M (2954 Pa risinus). Venic nunc ad, Timonem', in quo codicibus usus sum septem, aoîpjliz;pb. Et Gorlicensem (a) quidem ipse tractavi, Augustanum autem, qui nunc Mo nacensis est (0) L. Spengelii amicitia et tres Venetos 436 434 (lz), 435 Sommerbrodti diligentia contulit. Ex his Augustanus (o) quum pro Vindobo nensis (b) pedisequo et quasi vicario haberi possit (ut bene Siemonsenius in Quaestt. Luc. P. 7 et p. In, Timone' tamen non ubique notse est optimae, sed digui tate cedit Gorlicensi. Hinc e solo Augustano nihil fere ausus sum recipere, nisi quidem praesens urgéret ne cessitas, velut in 5 56 ordinem verborum legitimum. Denique ab Ignatio Gnidio Romae mihi bene comparati sunt duo codd. Vaticani, bombycinus no. 76 (signavi P) et chartaceus 86 (b), in quorum priore lectiones ineunt perbonae. Alii libri in Timone tam raro adferuntur, ut Hemsterhusium dicas omni fere instrumento critico desti tutum...